Stevan Stojanović
Legendarni kapiten Crvene zvezde, koji je podigao pehar osvajača Kupa šampiona 1991. godine.
Stevan Stojanović je rođen 29. oktobra 1964. godine u Kosovskoj Mitrovici.
U redove Crvene zvezde stigao je 1979. godine i prošao sve kategorije, od pionira do prvog tima, za koji je zaigrao u sezoni 1986/87.
Crveno-beli dres nosio je pet sezona i za to vreme odigrao 168 zvaničnih utakmica. Osvojio je tri šampionske titule (1988, 1990. i 1991. godine), jedan nacionalni kup (1990. godine) i titulu šampiona Evrope 1991. godine. Branio je na svih devet utakmica Crvene zvezde u pohodu na krov Evrope u sezoni 1990/91. U toj sezoni čuvao je gol Crvene zvezde na čak 50 takmičarskih mečeva. Kada je bilo najvažnije, odbranio je šut Manuela Amorosa u drugoj penal seriji u Bariju i kao kapiten tima podigao veliki pehar šampiona Evrope.
Posle Crvene zvezde, nastupao je za Antverpen, od 1991. do 1995. godine. Sa belgijskim klubom je trijumfovao u Kupu Belgije 1992. godine, a godinu kasnije stigli su do finala Kupa pobednika kupova, gde su poraženi od italijanske Parme sa 1:3. Igrao je i za nemački Klopenburg, od 1997. do 1999. godine, ali su ga povrede konstantno mučile. Karijeru je završio u grčkom Etnikos Asterasu 2000. godine.
Nastupao je za mladu i olimpijsku reprezentaciju Jugoslavije. Branio je gol Jugoslavije na Olimpijskim igrama 1988. godine u Seulu.
Bojan Pavićević
Bojan Pavićević rođen je 20. oktobra 1975.godine u Beogradu i jedan je od najistaknutinijih igrača futsala u istoriji ovog sporta. Osnivač, finansijer i igrač najboljeg kluba na ovim prostorima – Marbo Intermeca, kao i dugogodišnji kapiten nacionalnog futsal tima.
Svoju igračku karijeru Bojan Pavićević započeo je 1999. godine u KMF Vožd. Od 2000. do 2003. godine igrao je za KMF Tempo Kompani, a zatim 2003. godine osniva čuveni futsal klub Marbo Intermeco sa kojim je osvojio četiri titule šampiona Srbije i četiri puta igrao u UEFA Futsal Ligi šampiona.
Za Futsal „A“ reprezentaciju debitovao je 2001. godine protiv Holandije, a bio je nezamenljiv u nacionalnom timu punih 11 godina (2001 – 2012.). Za to vreme, odigrao je 72 utakmice i postigao 20 golova. Nosio je kapitensku traku nacionalnog tima u tri države – Jugoslaviji, Srbiji i Crnoj Gori i Srbiji.
Bojan Pavićević bio je učesnik tri UEFA Evropska prvenstva u futsalu (Portugal 2007, Mađarska 2010, Hrvatska 2012), kao i FIFA Futsal Svetskog prvenstva na Tajlandu 2012. godine, a za to vreme ostvarene su neke od najznačajnijih pobeda nacionalnog tima i tri plasmana među osam najboljih selekcija u Evropi.
Nakon završetka igračke karijere, posvetio se veoma aktivno popularizaciji futsala i od 2016. godine obavlja funkciju Koordinatora za futsal u Fudbalskom savezu Srbije, a juna 2019. godine odlukom Izvršnog odbora FSS imenovan je za Direktora futsal i ženskih selekcija FSS.
IGRAČKA KARIJERA:
1999 – 2000. KMF „VOŽD“,
2000 – 2003. KMF „TEMPO KOMPANI“
2003 – 2013. KMF „MARBO INTERMECO“
(4 puta prvak Srbije, 4 puta učesnik UEFA Futsal Lige šampiona)
REPREZENTACIJA:
2001 – 2012. (Selekcije Jugoslavije, SCG i Srbije).
Odigrao 72 utakmice, postigao 20 golova.
Učesnik tri UEFA Prvenstva Evrope u futsalu (Portugal 2007, Mađarska 2010, Hrvatska 2012) i jednog FIFA Prvenstva sveta (Tajland 2012).
ANGAŽMAN U FSS:
Od 2016. obavljao funkciju koordinatora za Futsal u FSS.
Nikola Lazetić
Nikola Lazetić je rođen 9. februara 1978. godine. Posle dolaska iz Kosovske Mitrovice, u kojoj je igrao za mlađe kategorije Trepče, postao je član Crvene zvezde i kao talentovani fudbaler ubrzo debitovao i za prvi tim. U sezoni 1995/96. osvojio je nacionalni kup sa Crvenom zvezdom, protiv Vojvodine, i bio proglašen igračem utakmice.
Za nacionalni tim SR Jugoslavije debitovao je u periodu dok je igrao za Vojvodinu. Bio je, takođe, član Obilića, a zatim je počela bogata inostrana karijera. Dve sezone je uspešno igrao za turski Fenerbahče, sa kojim je osvojio titulu i igrao finale Kupa Turske. Nakon dve dobre sezone, dolazi u Italiju, gde je nastupao za Komo, Kijevo, Lacio, Đenovu, Sijenu, Livorno i Torino.
Kada se vratio u Srbiju, ponovo je postao član Crvene zvezde. Proveo je dve sezone kao igrač beogradskih crveno-belih i kao kapiten predvodio tim do trofeja Kupa Srbije 2010. godine. U istoj sezoni izabran je u idealni tim srpskog šampionata. Poslednji klub za koji je nastupao bila je novosadska Vojvodina, za koju je igrao u sezoni 2010/11.
Za reprezentaciju SR Jugoslavije i Srbije i Crne Gore odigrao je 25 utakmica i postigao jedan gol. Debitovao je 23. aprila 1998. godine na prijateljskom susretu protiv Brazila u Sao Luisu, a poslednji put je dres nacionalnog tima obukao 30. aprila 2003. godine u prijateljskom susretu protiv Nemačke u Bremenu.
Obavljao je funkciju sportskog direktora Vojvodine. Od decembra 2020. godine nalazi se na funkciji direktora mlađih kategorija Fudbalskog saveza Srbije.
