Stevan Stojanović
Legendarni kapiten Crvene zvezde, koji je podigao pehar osvajača Kupa šampiona 1991. godine.
Stevan Stojanović je rođen 29. oktobra 1964. godine u Kosovskoj Mitrovici.
U redove Crvene zvezde stigao je 1979. godine i prošao sve kategorije, od pionira do prvog tima, za koji je zaigrao u sezoni 1986/87.
Crveno-beli dres nosio je pet sezona i za to vreme odigrao 168 zvaničnih utakmica. Osvojio je tri šampionske titule (1988, 1990. i 1991. godine), jedan nacionalni kup (1990. godine) i titulu šampiona Evrope 1991. godine. Branio je na svih devet utakmica Crvene zvezde u pohodu na krov Evrope u sezoni 1990/91. U toj sezoni čuvao je gol Crvene zvezde na čak 50 takmičarskih mečeva. Kada je bilo najvažnije, odbranio je šut Manuela Amorosa u drugoj penal seriji u Bariju i kao kapiten tima podigao veliki pehar šampiona Evrope.
Posle Crvene zvezde, nastupao je za Antverpen, od 1991. do 1995. godine. Sa belgijskim klubom je trijumfovao u Kupu Belgije 1992. godine, a godinu kasnije stigli su do finala Kupa pobednika kupova, gde su poraženi od italijanske Parme sa 1:3. Igrao je i za nemački Klopenburg, od 1997. do 1999. godine, ali su ga povrede konstantno mučile. Karijeru je završio u grčkom Etnikos Asterasu 2000. godine.
Nastupao je za mladu i olimpijsku reprezentaciju Jugoslavije. Branio je gol Jugoslavije na Olimpijskim igrama 1988. godine u Seulu.
Bojan Pavićević
Bojan Pavićević rođen je 20. oktobra 1975.godine u Beogradu i jedan je od najistaknutinijih igrača futsala u istoriji ovog sporta. Osnivač, finansijer i igrač najboljeg kluba na ovim prostorima – Marbo Intermeca, kao i dugogodišnji kapiten nacionalnog futsal tima.
Svoju igračku karijeru Bojan Pavićević započeo je 1999. godine u KMF Vožd. Od 2000. do 2003. godine igrao je za KMF Tempo Kompani, a zatim 2003. godine osniva čuveni futsal klub Marbo Intermeco sa kojim je osvojio četiri titule šampiona Srbije i četiri puta igrao u UEFA Futsal Ligi šampiona.
Za Futsal „A“ reprezentaciju debitovao je 2001. godine protiv Holandije, a bio je nezamenljiv u nacionalnom timu punih 11 godina (2001 – 2012.). Za to vreme, odigrao je 72 utakmice i postigao 20 golova. Nosio je kapitensku traku nacionalnog tima u tri države – Jugoslaviji, Srbiji i Crnoj Gori i Srbiji.
Bojan Pavićević bio je učesnik tri UEFA Evropska prvenstva u futsalu (Portugal 2007, Mađarska 2010, Hrvatska 2012), kao i FIFA Futsal Svetskog prvenstva na Tajlandu 2012. godine, a za to vreme ostvarene su neke od najznačajnijih pobeda nacionalnog tima i tri plasmana među osam najboljih selekcija u Evropi.
Nakon završetka igračke karijere, posvetio se veoma aktivno popularizaciji futsala i od 2016. godine obavlja funkciju Koordinatora za futsal u Fudbalskom savezu Srbije, a juna 2019. godine odlukom Izvršnog odbora FSS imenovan je za Direktora futsal i ženskih selekcija FSS.
IGRAČKA KARIJERA:
1999 – 2000. KMF „VOŽD“,
2000 – 2003. KMF „TEMPO KOMPANI“
2003 – 2013. KMF „MARBO INTERMECO“
(4 puta prvak Srbije, 4 puta učesnik UEFA Futsal Lige šampiona)
REPREZENTACIJA:
2001 – 2012. (Selekcije Jugoslavije, SCG i Srbije).
Odigrao 72 utakmice, postigao 20 golova.
Učesnik tri UEFA Prvenstva Evrope u futsalu (Portugal 2007, Mađarska 2010, Hrvatska 2012) i jednog FIFA Prvenstva sveta (Tajland 2012).
ANGAŽMAN U FSS:
Od 2016. obavljao funkciju koordinatora za Futsal u FSS.
Nikola Lazetić
Nikola Lazetić je rođen 9. februara 1978. godine. Posle dolaska iz Kosovske Mitrovice, u kojoj je igrao za mlađe kategorije Trepče, postao je član Crvene zvezde i kao talentovani fudbaler ubrzo debitovao i za prvi tim. U sezoni 1995/96. osvojio je nacionalni kup sa Crvenom zvezdom, protiv Vojvodine, i bio proglašen igračem utakmice.
Za nacionalni tim SR Jugoslavije debitovao je u periodu dok je igrao za Vojvodinu. Bio je, takođe, član Obilića, a zatim je počela bogata inostrana karijera. Dve sezone je uspešno igrao za turski Fenerbahče, sa kojim je osvojio titulu i igrao finale Kupa Turske. Nakon dve dobre sezone, dolazi u Italiju, gde je nastupao za Komo, Kijevo, Lacio, Đenovu, Sijenu, Livorno i Torino.
Kada se vratio u Srbiju, ponovo je postao član Crvene zvezde. Proveo je dve sezone kao igrač beogradskih crveno-belih i kao kapiten predvodio tim do trofeja Kupa Srbije 2010. godine. U istoj sezoni izabran je u idealni tim srpskog šampionata. Poslednji klub za koji je nastupao bila je novosadska Vojvodina, za koju je igrao u sezoni 2010/11.
Za reprezentaciju SR Jugoslavije i Srbije i Crne Gore odigrao je 25 utakmica i postigao jedan gol. Debitovao je 23. aprila 1998. godine na prijateljskom susretu protiv Brazila u Sao Luisu, a poslednji put je dres nacionalnog tima obukao 30. aprila 2003. godine u prijateljskom susretu protiv Nemačke u Bremenu.
Obavljao je funkciju sportskog direktora Vojvodine. Od decembra 2020. godine nalazi se na funkciji direktora mlađih kategorija Fudbalskog saveza Srbije.
Igor Matić
Igor Matić je rođen 22. jula 1981. godine u Bugojnu. Tokom svoje profesionalne karijere igrao je za FK Zemun, OFK Beograd, FK Banat iz Zrenjanina i FK Napredak iz Kruševca, a od inostranih klubova u francuskom Kaenu, kazahstanskom Megasportu i crnogorskim OFK Grbalj i FK Mogren iz Budve.
Igor Matić je bio deo nacionalne selekcije Srbije i Crne Gore do 21 godine koja je na EP 2004. godine osvojila drugo mesto. Takođe je bio učesnik nacionalne selekcije na Olimpijskim igrama 2004. godine.
Osvojio je Kup Srbije sa Čukaričkim u sezoni 2014/15.
